Як захаваць цыбулю-парэй

Цыбуля­-парэй — гэта двухгадовая расліна. На другі год яна зацвітае і дае сваё насенне. Лісце ўтвараецца да позняй восені, бо ў гэтай расліны практычна адсутнічае перыяд спакою. Нягледзячы на змену пары года, лісце ў цыбулі­парэю застаецца сакавітым, мясістым і прыемным на смак. Толькі ў познеспелых гатункаў лісце больш цвёрдае, але затое гэтыя расліны больш марозаўстойлівыя.

Цыбулю-­парэй можна назваць адной з самых каштоўных агароднінных культур. У ёй вялікае ўтрыманне вітамінаў C, B1, B2, B3, E, PP і правітаміна A. Яна выдатна захоўвае свае ўласцівасці доўгі час. Пры пастаянным ужыванні парэю ў ежу павышаецца імунітэт да прастудных захворванняў.

Уборку цыбулі­-парэю хутчэй за ўсё трэба будзе пачаць або ў канцы лістапада, або нават у снежні. Галоўнае, прыбраць яе да першых сур’ёзных замаразкаў.

Выкапаўшы цыбулю-­парэй, трэба стрэсці з каранёў зямлю, затым выдаліць пашкоджанае і забруджанае лісце, а вось астатняе лісце пакараціць на дзве трэці і напалову падрэзаць карэнне.

Захоўваць зімой парэй можна ў склепе. Для гэтага мы бяром скрыні і вертыкальна ставім у іх кусцікі цыбулі­парэю, а затым засыпаем іх пяском. Калі ў кагосьці няма склепа, захоўваць парэй можна на лоджыі, злёгку прыкрыўшы яго, калі тэмпература апусціцца да мінусавых адзнак. Праўда, варта ўлічваць, што не ўсе гатункі прыдатныя для працяглага захоўвання.

Яўген САЛАНОВІЧ.