За ўсё табе дзякую

За вокнамі — велізарны свет. Ён здаецца то дружалюбным, то варожым, то яркім, то цьмяным, то радасным, то змрочным, ён то любіць нас, то абыякавы. Калі выкарыстаць логіку і паглядзець справядліва, то можна ацаніць свет як пастаянны, нязменны, падзеі, што адбываюцца ў ім, як нейтральныя. Чаму ж мы тады кожную раніцу, дзень, вечар адчуваем яго розным, а падзеі як радасныя, сумныя, натхняльныя, якія выклікаюць сорам, апатыю, захапленне, уздым? Ад чаго залежыць наша ўспрыманне навакольнага і як яго палепшыць? Залежыць шмат ад чаго: надвор’я, працягласці дня, асветленасці, колеру, які пераважае, фізічнага самаадчування, значэння, якое мы надаём падзеям, меркавання навакольных, выпадковых фактараў. Як гэтым кіраваць? Як глядзець на свет аптымістычна? Паспрабуем разабрацца.

Аптымізм, у адрозненне ад песімізму, — такое ўспрыманне жыцця ці настрой, пры якім заўважаем у рэчах і з’явах іх лепшыя бакі і ўвогуле спадзяёмся на добры вынік, верачы ў свае сілы. Пазітыўна мысліць — значыць умець знаходзіць у любы момант жыцця нагоду для радасці, успрымаць няўдачы як трамплін да поспеху, аналізаваць прычыны, прымаць каштоўны вопыт. Мяркуйце самі: 15% поспеху чалавека залежыць ад узроўню яго інтэлекту, 75% — ад аптымізму, падтрымкі навакольных і здольнасці ўспрымаць стрэс як выклік, а не як пагрозу. Шчаслівы чалавек працуе на 31% эфектыўней за чалавека ў дрэнным ці трывожным настроі. “Упэўніліся ў перавазе аптымізму. Хочам яго ўтрымліваць ці падцягвацца да яго” — спадзяюся на такія думкі чытачоў. Якія крокі зрабіць, каб дасягнуць? Вось практыкаванні, якія нават пры самастойным прымяненні даюць добрыя вынікі:

Рэфрэймінг — гэта інтэрпрэтацыя негатыўных сітуацый у пазітыўным ключы. Напрыклад, спад занятасці на рабоце даў магчымасць адпачыць ці заняцца самаадукацыяй. Пазітыўныя бакі могуць быць менш значнымі і нават абсурднымі— галоўнае, увогуле знайсці іх. Напрыклад, Паліяна, гераіня знакамітага твора Элінар Портар “Паліяна”, знайшла нагоду парадавацца мыліцам, якія прыбылі ў пасылцы замест лялькі. Яна радавалася таму, што яны ёй не патрэбны.
Вядзенне запісаў, дзённікаў, якіх можа быць дзясяткі відаў, аж да інтымнага.

Практыкаванне “+ 3”. Вечарам кожнага (абавязкова) дня адвядзіце 15 мінут на дзённік: у яго заносяцца тры справы, якія выдатна зроблены за дзень у напрамку мэты. Справа ў тым, што мы часта не бачым, як многа ў нас рэальных дасягненняў, прымаючы тое, што ў нас атрымліваецца добра, за належнае.

“Дзённік энергіі”. Дзённік дзеліцца на два раздзелы: “Е+” і “Е-”. У першы раздзел уносяцца падзеі, людзі, сітуацыі, якія радуюць, дапамагаюць дасягаць вынікаў, словам, даюць энергію. У другі — тыя, што наганяюць нуду, злуюць і раздражняюць, гэта значыць энергію забіраюць. Навошта гэта трэба? Даволі часта падзеі і людзі, якія радуюць, не затрымліваюцца ў памяці, асабліва калі чалавек знаходзіцца ў стане пастаяннага стрэсу. Простае фіксаванне іх у дзённіку дапамагае сканцэнтраваць увагу на добрым. Чаму неабходна запісваць і падзеі, якія аднімаюць сілы? Як гэта ні дзіўна, але пералічэнне негатыўных падзей на паперы можа зрабіць іх менш страшнымі. Гэта як уключыць святло ў пакоі і ўпэўніцца, што там не прывід, а звычайны прадмет адзення. Да таго ж пры пісьмовым пералічэнні можна ўбачыць, што на самай справе негатыўныя падзеі не такія шматлікія. Плюс такі дзённік інфарматыўны: ён дае магчымасць канкрэтна падумаць над пытаннямі — як павялічыць колькасць падзей і ўзаемадзеянняў з людзьмі, якія ўзмацняюць пазітыўнасць, прадукцыйнасць?

Што можна зрабіць у сувязі з падзеямі, якія энергію аднімаюць?

Практыкаванне “Адпускайце мінулае”. У большасці з нас знойдуцца непрыемныя сітуацыі, якія мы пракручваем у галаве і эмацыянальна перажываем зноў і зноў. Гэта траўміруе. Мінулага не змяніць, і цягнуць такі груз за сабой не варта. Уявіце, што праблема з мінулага згарае ў агні, тоне ў акіяне ці рассыпаецца ад удару. Апішыце тое, што здарылася, на паперы і спаліце ці ўтапіце яе на самай справе. У думках, уголас ці на паперы прабачце крыўдзіцеля ці самога сябе.
Практыкаванне “Няма забарон”. Думаць выключна аптымістычна немагчыма, і спробы гэта зрабіць прывядуць да яшчэ больш дрэннага настрою. Прагаварыце ўголас існуючыя эмоцыі і дазвольце сабе адчуваць іх на працягу якога-небудзь адрэзка часу. Напрыклад: “Я злуюся, я буду злавацца яшчэ 10 мінут, дам выхад злосці, парваўшы гэтую непатрэбную паперку”. Выліўшы негатыў, пераходзьце да ацэнкі сітуацыі.
Практыкаванне “Раблю для іншых людзей”. Гэта могуць быць прыемныя словы ці дапамога калегам і блізкім, дабрачыннасць. Задавальненне ад зробленага, удзячнасць людзей і ўсведамленне, што ў іншых праблемы і цяжкасці могуць быць значна больш сур’ёзнымі, прынясуць вялікі зарад пазітыву.
Рабіце сабе кожны дзень міні-адпачынак ці максі-адпачынак. Выдзяляйце штодзень час на тое, што прыносіць радасць. Прагулка, сустрэча з сябрамі, чытанне, гульня ў футбол, ванна з пушыстай пенай, пахучы чай з пірожным. На працягу “адпачынку” пастарайцеся не думаць пра надзённыя справы і праблемы, атрымлівайце асалоду ад кожнай хвіліны.
Практыкаванне “Будзьце ўдзячны!”.

Гэта самае магутнае і эфектыўнае практыкаванне. Удзячнасць валодае каласальнай сілай. Дзякуйце абсалютна за ўсё, што ёсць у вашым жыцці, нават за цяжкасці і расчараванні, бо яны робяць вас мацнейшымі, узбагачаюць ваш жыццёвы вопыт. Паглядзіце на сваё жыццё з пункту гледжання таго, што ў вас ужо ёсць, а не таго, чаго не хапае. Штодзень знаходзьце і запісвайце 5 станоўчых момантаў свайго жыцця, за якія вы адчуваеце ўдзячнасць. Такое простае практыкаванне навучыць вас трымаць фокус на станоўчых баках таго, што адбываецца.

Я ўдзячна за шчасце мець зносіны з вамі, дарагія чытачы.